Κοινά προβλήματα όρασης: Τι πρέπει να ξέρετε

Μυωπία εμφανίζεται συνήθως επειδή το μήκος του ματιού σας από το μπροστινό έως το πίσω μέρος είναι πολύ μεγάλο ή ο κερατοειδής σας είναι πολύ ισχυρός σε σχέση με το μήκος του ματιού σας. Το φως εστιάζεται μπροστά από τον αμφιβληστροειδή, κάνοντας τα μακρινά αντικείμενα να φαίνονται θολά.
Μπορεί να εμφανίσετε μυωπία σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά συνήθως ξεκινά κατά την παιδική ηλικία ή στα πρώτα χρόνια της εφηβείας. Είναι πιο πιθανό να εμφανίσετε μυωπία εάν ο ένας ή και οι δύο γονείς σας έχουν επίσης μυωπία.
Η πολύωρη εστίαση των ματιών σε κοντινά αντικείμενα, όπως το διάβασμα, το γράψιμο και οι φορητές ψηφιακές συσκευές (τηλέφωνα και τάμπλετ) καθώς και οι υπολογιστές, μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης μυωπίας. Το παιχνίδι σε εξωτερικούς χώρους κατά την παιδική ηλικία μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του χρόνου εμφάνισης μυωπίας.¹

Υπερμετρωπία εμφανίζεται όταν το μήκος του ματιού από το μπροστινό έως το πίσω μέρος είναι πολύ μικρό ή η καμπυλότητα του κερατοειδούς δεν είναι αρκετά ισχυρή για το μάτι. Το φως εστιάζεται πίσω από τον αμφιβληστροειδή αντί να εστιαστεί πάνω του, με αποτέλεσμα θολή όραση.
Μερικά παιδιά γεννιούνται με υπερμετρωπία και η όρασή τους μπορεί να διορθωθεί από μόνη της καθώς τα μάτια αναπτύσσονται, ωστόσο θα πρέπει να εξετάζονται από επαγγελματία οφθαλμικής υγείας ώστε να διασφαλιστεί ότι πράγματι συμβαίνει αυτό και δεν θα προκληθούν στο παιδί άλλα προβλήματα.
Η υπερμετρωπία δεν θα πρέπει να συγχέεται με την πρεσβυωπία, η οποία καθιστά δύσκολη την εστίαση σε κοντινή απόσταση, λόγω του ότι ο φακός στο εσωτερικό του ματιού μας γίνεται λιγότερο εύκαμπτος με την ηλικία.

Αστιγματισμός εμφανίζεται όταν η επιφάνεια του ματιού (κερατοειδής) ή ο φακός πίσω από αυτήν δεν έχει σφαιρικό σχήμα, αλλά ωοειδές, σαν μπάλα του ράγκμπι. Αυτό παραμορφώνει το φως που εισέρχεται στο μάτι, το οποίο δεν εστιάζει σωστά στον αμφιβληστροειδή, με αποτέλεσμα η εικόνα να είναι θολή.

Η πρεσβυωπία οφείλεται σε μια αλλαγή του φακού στο εσωτερικό του ματιού, καθώς φυσιολογικά γίνεται πιο παχύς και άκαμπτος με την πάροδο του χρόνου. Για να αλλάξει την εστίαση από κοντινή σε μακρινή απόσταση και αντίστροφα, το σχήμα του φακού στο εσωτερικό του ματιού μας αλλάζει. Καθώς ο φακός αυξάνεται σε πάχος και χάνει την ευκαμψία του με τα χρόνια, η ικανότητά του να αλλάζει σχήμα μειώνεται. Αυτό συνήθως ξεκινά στη δεκαετία των 40, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και νωρίτερα ή αργότερα για κάποιους.